GÖNÜL KUŞU KALKTI UÇTU HAVAYA

Gönül kuşu kalktı, uçtu havaya,
İn gönül dedim de indiremedim.
Aşıp aşıp gider karlı dağlara,
Dön gönül dedim de döndüremedim.

Hüma kuşu gibi yüksek uçarsın,
Pervaz vurup Tercüman'ı geçersin.
Bin bir türlü dala konup göçersin,
Gönül sana mekân bulduramadım.

Âleme sultansın, vezirsin kendin,
Aç dedim, açmadın ak göğsün bendin.
Yad illere gönül verdin de döndün,
Gönül sana akıl erdiremedim.

Karac'oğlan der ki: Nedir çare ya?
Cerrah n'eyler yürekteki yaraya?
Gönül düştü şimdi kaşı karaya,
Akar çeşmim yaşım dindiremedim.

Karacaoğlan

Derleme ve yorum: Zeki Çağlar